Co może wpływać na wytwarzanie ziaren melaniny? Czynników jest całe mnóstwo. Namnażanie melanocytów może nasilać promieniowanie ultrafioletowe, stany zapalne skóry, niektóre metale (żelazo,  miedź), hormony płciowe, a także hormon przysadki mózgowej i inne.

Jeżeli ziaren melaniny jest za dużo zaczynamy mówić o przebarwieniach skórnych. Objawiają się one głównie w postaci ostudy, piegów i plam soczewicowatych. Ostuda, czyli melanodermia jest nabytym zaburzeniem barwnikowym. Występuje głównie u kobiet w wieku rozrodczym, chociaż u mężczyzn też jest spotykana. Jak wygląda?

Ostuda to szare i brązowe przebarwienia, które pojawiają się na policzkach, górnej wardze, podbródku i na czole. Czynników sprzyjających powstawaniu ostudy jest wiele. Należą do nich m.in. obciążenia genetyczne, ciąża, stosowana antykoncepcja hormonalna, nadmierna ekspozycja na słońce i wiele innych. Jak ją leczyć? Dermatolodzy zalecają stosowanie kremów i maści z hydrochinonem, które rozjaśniają ciemne przebarwienia. Nie zawsze jednak melanodermia wymaga leczenia. W przypadku ciężarnych może zniknąć po porodzie, a u osób stosujących antykoncepcję hormonalną po przerwaniu kuracji. Piegi z kolei to drobne ciemne plamy, które występują głównie u osób o jasnej karnacji z fototypem I. Fototypy skóry to podział rodzajów karnacji według zawartości melaniny w skórze. Poniżej możecie sprawdzić jaki fototyp ma Wasza skóra. Wróćmy jednak do piegów. Ich występowanie uwarunkowane jest genetycznie. Wiąże się z posiadaniem odpowiedniego wariantu genu, kodującego receptor dla melanokortyny. Co ciekawe piegi nie występują u niemowląt. Pojawiają się dopiero u dzieci starszych i młodzieży, rzadziej w wieku dorosłym. Dlaczego? Młoda skóra nie jest zdolna do produkcji wystarczających ilości melaniny. Tym samym nie jest w stanie bronić się przed słońcem – stąd też pojawiające się piegi. A czym są plamy soczewicowate? To zmiana skórna, która może być wrodzona bądź nabyta. Od piegów odróżnia ją reakcja na słońce. Plamy soczewicowate w przeciwieństwie do piegów nie ciemnieją pod wpływem słońca. Jak wyglądają? Są to plamy o nieregularnych kształtach i zabarwieniu jasno lub ciemnobrązowym. Zazwyczaj mnogie, a najwięcej lokowanych jest na plecach, twarzy, ramionach i klatce piersiowej. Co ciekawe przebarwienia tego typu charakterystyczne są dla chorób genetycznych, takich jak zespół Peutza-Jeghersa, Leoparda czy Carneya. Przy ich pozbyciu się pomocna okazuje się laseroterapia. Aby zminimalizować ryzyko przebarwień skórnych i nie narażać się na czasochłonne leczenie zachęcamy do właściwego dbania o skórę. Wychodząc na słońce nakładajmy kremy z filtrem, pijmy dużo wody i pamiętajmy o zdrowym trybie życia.